De fraude bij Ahold, de vervanging van topmanagers en de bijbehorende koersval van het aandeel heeft al veel aandacht gehad. Voegt een boek hierover nog waarde toe? Na het lezen van het boek 'Het drama Ahold' kan die vraag met een volmondig JA worden beantwoord.

Het is een terugkerend vraagstuk: in welke mate dienen team en organisaties - en meet filosofisch - mensen gestuurd te worden om toegevoegde waarde te leveren voor een team of organisatie? Cloke en Goldsmith hebben aan die discussie met hun boek 'Machtswisseling in management' een mooie bijdrage geleverd. In de eerste plaats omdat ze echt stelling durven nemen in het debat.

Een mooie melodie met een moeilijke tekst. Dat was het eerste dat bij mij opkwam. Weggeman heeft in zijn boek in weinig woorden een heleboel willen zeggen. Dat maakt het op sommige plaatsen lastig te lezen.

'Provocatief adviseren' biedt bij de eerste aanblik de indruk 'anders dan anders' te zijn. De lay-out, de dialogen bij ieder hoofdstuk met gebruikmaking van symbolen uit de muziek, en het afwisselende gebruik van zwarte, rode en blauwe teksten maken nieuwsgierig.

Eén van de hoofdstukken van dit boek gaat over esthetisch organiseren. Weggeman probeert, net als de bekende historicus Johan Huizinga, die hij aanhaalt, om zijn provocatieve inzichten in de esthetische sfeer uit te drukken. Het is hem goed gelukt.

'Doen!' van Ben Tiggelaar is geen boek dat je in één ruk uitleest. Het boek bevat immers niet alleen tekst die je tot je kunt nemen, maar vooral ook opdrachten die - als je ze serieus wilt neemt - de nodige tijd vergen. 'Doen!' is een boek van de hoop. 'Veranderen is niet gemakkelijk', zo houdt Tiggelaar de lezer voor, maar 'Toch kunnen we veranderen', als we maar begrijpen hoe gedragsverandering bij onszelf werkt. Als we weten hoe het bij ons werkt, dan beginnen we ook iets van de worsteling van anderen te begrijpen. Daarbij geldt dat persoonlijke veranderingen voorafgaan aan gezamenlijke verandering. Als jij vindt dat iets moet veranderen, dan moet jij daartoe het initiatief nemen.

De wetenschap zit de schepping op de hielen. We kunnen haar terugrekenen tot 10 tot de min 34e seconde na het moment suprème, de oerknal. Toen ontstond namelijk, als gevolg van een afrondingsfoutje in wat anders een perfect maar saai uitdijend heelal was geworden, materie. Dat was 14,7 miljard jaar geleden.

Graag neem ik u mee naar het oude Delphi, dat de Grieken in de Oudheid beschouwden als het middelpunt, de navel, van de aarde. Naar het orakel, door mensen van heinde en ver geraadpleegd over belangrijke zaken als oorlog en vrede. En natuurlijk breng ik u naar de tempel van God Apollo.

De IK-cultuur. Er zit een eigenaardige spanning in dat woord. Een paradox. Aan de ene kant het ik, het individuele, het egocentrische, het niks met een ander te maken (willen) hebben. Aan de andere kant cultuur. Typisch iets wat je met z'n allen maakt, waar verbinding voor nodig is en leidt tot verbondenheid. De cultuur maakt het ik en andersom.

De titel van dit boek is wat mij betreft enigszins misleidend te noemen. Alhoewel Jean-Pierre Thomassen de zin en onzin bespreekt, verschaft hij de lezer toch vooral instrumenten om de winstgevendheid van klanten voor de onderneming te vergroten. In feite dekt de subtitel de lading beter: 'Grotere winstgevendheid door sturing op de waarde van en voor de klant'.

'Ontsnappen uit S-catraz', is een aansprekende titel, aangescherpt met de ondertitel 'Always change a winning team'. Dat belooft wat! De titel en subtitel geven aan dat gebroken dient te worden met gangbare inzichten om voortdurend succesvol te kunnen zijn. Na het lezen van de inleiding van het boek kan de moed de lezer echter in de schoenen zakken. Er wordt gesproken over het gebruik van psychoanalyse, ethologie, attachment en exploratie binnen management. Een academische beschouwing, die moeilijker leest dan de rest van het boek.

Coachen? Is dat zoiets als wat Johan Cruijff doet? Als je, net zoals ik, meer en meer te weten komt over coachen, heb je op een bepaald moment wel behoefte aan een overzicht. Dat is wat dit boek met de ondertitel 'Een praktische gids voor coachende professionals' feitelijk is.

Bij het doorbladeren van deze kloeke pil van bijna 400 bladzijden over Maatschappelijk 'Verantwoord' Ondernemen (MVO) valt onmiddellijk één ding op: het is wetenschappelijk 'verantwoord' geschreven. Het is een zorgvuldig opgebouwd verslag met maar liefst 17 cases over MVO waarbij onze bekende multinationals op de huid worden gezeten door maatschappelijk organisaties zoals onder andere Greenpeace, Milieudefensie, Amnesty International en de SP. 

Dit boek gaat niet over strategie maar over samenhang. Samenhang tussen verschillende onderwerpen zoals: visie, strategie en implementatie maar ook draagvlak creëren, leiderschap en communicatie. In de praktijk blijkt deze samenhang doorgaans ver te zoeken, waardoor managers aan dit boek veel praktische adviezen en instrumenten kunnen ontlenen. Het boek is helder geschreven en is gebaseerd op gedegen literatuurstudie. Daarnaast is het de verdienste van de auteurs dat ze hun eigen opvattingen niet onder stoelen of banken steken.

Dit boek waarvan de eerste druk verscheen in 1999, wijkt in zo verre af van andere boeken dat al in het voorwoord wordt beloofd dat de lezer 'geen recepten, quick fix oplossingen of panacees worden aangeboden. Het hype-gehalte van competentie is immers al zo groot'.