'Echte leiders dienen' is op zich goed geschreven maar ook een beetje saai. Ondanks dat je duidelijk merkt dat Inge Nuijten expert is op dit gebied mis je tijdens het lezen de passie en veelal de prikkeling. De opbouw van het boek is verder prima. Na het lezen van het laatste hoofdstuk 'De misvattingen over dienend leiderschap' vraag je jezelf af of het boek hier niet mee moest beginnen, gezien de 'prikkeling' die hier vanuit gaat. Hier staan namelijk zeer herkenbare zaken in die in de praktijk ook spelen, zoals de gedachte dat 'dienend' ook wel staat voor soft. Dit laatste is een misser van jewelste die nog steeds gangbaar is binnen veel organisaties. Kijkende naar het boek wordt dienend-leiderschap nog teveel wordt opgehangen aan functies met een leidinggevende component. Echter, soms maakt de auteur ook uitstapjes op dit gebied, wat ook blijkt uit haar onderzoek en de relatie met zelfsturende teams. Persoonlijk ben ik van mening dat dienend-leiderschap per definitie niet functiegebonden is, wat feitelijk ook aansluit op het door de auteur geschetste verhaal 'Reis naar het morgenland' van Herman Hesse dat de inspiratie was voor de één van de grote denkers op het gebied van dienend-leiderschap, namelijk Robert Greenleaf. Grote leiders zijn feitelijk dienaren en hiërarchie speelt dan geen rol. Dit sluit ook perfect aan op de aankomende vloeibarisering van organisaties, waarin hiërarchie veel minder een rol zal spelen ten opzichte van de huidige situatie. Kortom, het einde van de structuurdenkers en doeners, met als inspirator Taylor en consorten, is in zicht! Binnen de acht, door de auteur beschreven, gedragingen die van belang zijn voor dienend leiderschap is rentmeesterschap hetgene dat nu zorgt voor veel discussie. Dit gezien het feit dat nog teveel mensen, die door hun omgeving als leiders worden betiteld vanwege de functie en zichzelf mede daardoor soms als onaantastbaar beschouwen, op dit moment vooral denken aan de korte termijn. Kortom, controle en het beschermen van eigen belang in plaats van onbaatzuchtig een bijdrage te leveren aan de behoeften van nu en de belangen van toekomstige generaties. Nu zijn overigens de leiders, die nu 'negatief' in het nieuws verschijnen, in dit opzicht ook geen goed voorbeeld en al helemaal geen dienende-leiders. Zij dragen echter wel bij aan het negatieve imago van leiderschap en de snel groeiende vertrouwensbreuk tussen klanten en organisaties, werknemers en de 'zogenaamde' leiders en burgers en politiek. In dit opzicht is voor dienende-leiders een belangrijke rol weggelegd bij het herstellen van vertrouwen, wat ook als een rode draad door het boek loopt met als belangrijkste afgeleidde het fenomeen zelfvertrouwen. Bij dit alles kan dienend-leiderschap prima worden gekoppeld aan het door Manfred Kets de Vries beschreven altruïsme in zijn boek 'Het egeleffect'. Leesadvies: Het boek 'Echte leiders dienen' van Inge Nuijten zal geen bestseller worden maar is een prima naslagwerk voor in de boekenkast. Hierbij kan het voor de huidige generaties leiders, die nog te maken hebben met een hiërarchische rol en worstelen met de transformatie van 'hiërarchisch denken' naar 'dienen', best interessant zijn eens per zoveel tijd de acht gedragingen van een dienend-leider door te lezen. Dit om te reflecteren in relatie tot het eigen gedragen daarna te gebruiken als basis voor een transparante discussie en actie! Oh ja! Nieuwsgierig waarom continue een streepje staat tussen dienend en leiderschap? Lees het boek!
Over Richard van der Lee
Richard van der Lee werkt als ZAV'er (Zelfstandig Aanjager van Vervanging) onder de naam Visie op Talent en is daarnaast auteur van diverse managementboeken. Hij publiceert regelmatig artikelen en blogs op diverse websites in binnen en buitenland over de driehoek talentontwikkeling-Leiderschap-nieuwe organisatievormen. Hij is alumnus van Business School Nederland, de Action Learning MBA.