Om ‘zijn’ maatregelen te onderschrijven, begint Broere met een paar informerende hoofdstukken. Hierin legt Broere uit hoe ons financiële systeem werkt, en hoe onder andere het verhandelen van derivaten zo enorm uit de hand heeft kunnen lopen. De auteur put hiervoor rijkelijk uit de actualiteit, en legt met behulp van krantenartikelen uit binnen- en buitenlandse dagbladen uit hoe bepaalde financiële beslissingen doorwerken in de ‘echte’ wereld.
Broere voelt goed aan dat deze stof niet – althans voor de niet-ingewijden, zijn doelgroep - de meest sprankelende materie is die je kunt behandelen. Hij heeft gekozen voor een luchtige aanpak, wat betekent dat er ruimte is voor grappige cartoons, en een wat minder geslaagd experiment om Dagobert Duck en Kwik, Kwek en Kwak te betrekken bij economische rekenvoorbeelden.
Heel wat inspirerender wordt het als Broere toekomt aan het formuleren van zijn langetermijn-oplossing. Zoals in de titel wordt aangekondigd gelooft Broere in Een menselijke economie, waarmee hij bedoelt dat een mens vrij moet zijn om te denken en handelen, en zich niet moet conformeren aan de markt en/of de meerderheid. Of, anders geformuleerd: ons huidige geldsysteem staat zóver af van de werkelijke economie, het geheel van goederen en diensten dat wij daadwerkelijk produceren, dat een terugkeer naar menselijke proporties de enige oplossing is. De belangrijkste aanbeveling die Broere hiervoor doet is dat banken geen geld meer moeten verdienen met geld, en zelf ook geen geldscheppende instelling mogen zijn. Als concept klinkt dit mooi en logisch, maar de kans lijkt me niet denkbeeldig dat de werkelijkheid te weerbarstig is voor de idealen van Ad Broere.
Over Erik de Vries
Erik de Vries is freelance journalist.
