Eigentijdse ‘Management Parade’
Na twaalf keer De Rode Hoed in Amsterdam en één keer de SS Rotterdam was nu de voormalige Prodentfabriek in Amersfoort het toneel van het jaarlijkse Managementboekengala en de uitreiking van de prijs voor het beste managementboek van het jaar. Dat had te maken met de opzet van de avond: in plaats van een centraal programma had de organisatie gekozen voor een Parade-achtige opzet. De acteurs van Troje hadden uiteenlopende acts voorbereid en verschillende bekende sprekers uit het circuit kregen de gelegenheid hun verhaal te vertellen. Er waren twee kleine amfitheaters ingericht, er stond een kampeerbus geparkeerd, er waren zelfs enkele tipi’s en tenten opgezet. Je kon naar het wat serieuzere verhaal van corporate antropoloog Daniëlle Braun gaan luisteren, een van de winnaars van vorig jaar, je kon je laten ontmoedigen door de geestige voordracht van schrijver Henk Rijks, je kon je in de kampeerbus laven aan de woorden van de oude hippie Mark Kingsford, je kon je zelfs in bed laten instoppen en voorgelezen worden. Maar als je liever wilde netwerken kon dat ook, ouderwets aan de bar.
De optredens waren de opmaat naar het hoogtepunt van de avond, de uitreiking van de prijs voor het Managementboek van het Jaar 2017. De jury onder leiding van José Otte had vijf boeken op de shortlist gezet. Ze had het een voorrecht gevonden om zo dicht op de huid van de tijd te mogen zitten, vertelde Otte. De wereld verandert snel en in de managementboeken die verschijnen, is zichtbaar hoe de voorhoede van de managementschrijvers over nieuwe vormen van management en nieuwe organisatiestructuren denkt. ‘Ik voelde mij als een kind in de snoepwinkel’, zei Otte.
Carrière als een jongensboek
Na haar loftuitingen aan alle genomineerde auteurs, deed Otte vakkundig wat van een juryvoorzitter verwacht mag worden: de spanning tijdens het gala opvoeren tot het moment suprême, de toekenning van de prijs. Het Managementboek van het Jaar 2017 werd Het innovatiedoolhof van innovatiedeskundige Gijs van Wulfen, een boek dat dat met behulp van vier verschillende routes eigenlijk iedereen de helpende hand kan bieden bij vernieuwen en innoveren. ‘Het boek is zinvol wanneer je radicale vernieuwingen moet doorvoeren, maar ook wanneer je je relatie met je klant wilt verbeteren’, zei Otte.
Gijs van Wulfen was overvallen. ‘Om eerlijk te zijn was ik niet eens zenuwachtig’, bekende hij. ‘Ik had nergens rekening mee gehouden. Ik ben de laatste jaren over de hele wereld beroemd geworden, behalve in Nederland. Tijdens het gala kwam er nog iemand naar mij toe die mij vroeg of ik wel eens lezingen houd. Ik doe niet anders, van Kaapstad tot Canada, van Turkije tot Tokio. Sinds ik in 2012 door LinkedIn werd opgenomen in de lijst van 150 super influencers, met mensen als Barack Obama, is mijn carrière er één uit een jongensboek. Misschien dat deze prijs mij kan helpen ook in Nederland wat meer bekendheid te krijgen.’
Zijn dankwoord gebruikte Van Wulfen om een fabel te vertellen over drie kikkers, die uit verveling besluiten een hoge berg te bestormen. De eerste twee haken na waarschuwingen van buitenstaanders één voor één af, de derde haalt meer dood dan levend de top. De derde kikker bleek doof. Een geestig verhaal om duidelijk te maken dat je als manager heel goed moet weten waar je mee bezig bent, juist als je aan het innoveren bent. In Het innovatiedoolhof neemt Van Wulfen je bij de hand en leert hij je eerst een paar stappen terug te doen voordat je als een blinde – of dove - de berg bestormt.
Over Hans van der Klis
Hans van der Klis is freelance journalist. Hij schrijft regelmatig artikelen voor Managementboek.
