In het boek 'In goed gezelschap' staat een transportbedrijf voor een probleem: een zeer ervaren managementteamlid gaat met pensioen en daarmee vertrekt ook alle kennis en ervaring die hij heeft opgebouwd.

Wat maakt een goed leider? Het is een vraag die intrigeert en waar al veel boeken over zijn geschreven. Jo Caris geeft in 'Leiderschap: feiten en fictie' een mooi overzicht van de verschillende theorieën en onderzoeken en laat met behulp van de Managerial Cube zien dat het schaap met vijf poten niet nodig is voor elke situatie. Een goed leider? Het hangt er dus van af...

Het is bekend dat veel projecten niet goed verlopen. Ze lopen uit, blijken veel duurder dan begroot, de scope wordt aangepast (scope creep), de klant is niet tevreden over het resultaat; er gaat vaak veel mis. De berging van de onderzeeër Koersk door het Nederlandse bedrijf Mammoet in samenwerking met Smit International in 2001 is een voorbeeld van een complex project dat wél succesvol is afgelopen. De enorme inzet van de betrokkenen, een goede communicatie en samenwerking en bekendheid met de locale cultuur hebben hieraan bijgedragen. Projecten kunnen dus wel degelijk met succes worden afgerond.

Stel, u wint de loterij en het geldbedrag is groot genoeg om zorgloos te kunnen leven. Wat doet u, stopt u met werken? Deze loterijvraag is vaak in werkgerelateerd onderzoek gesteld en de meeste mensen geven aan te willen blijven werken, al is het vaak wel onder andere omstandigheden. Kennelijk werken we niet alleen om financiële redenen. Waarom werken we? Daarover gaat dit boek van Frank van Luijk.

Een hoogleraar zei eens tegen mij: 'Wat hoogleraren kenmerkt, is niet dat ze alles weten; ze weten waar de informatie te vinden.' Hij was zijn tijd ver vooruit, besef ik nu. Dit was een uitspraak van vóór het internettijdperk. Het lijkt echter uitstekend te passen in de huidige tijd. Alles staat op internet, waarom zouden we nog moeite doen iets te onthouden? Zoeken is belangrijker geworden dan leren en weten. In 'Het ondiepe' onderzoekt Nicholas Carr hoe internet onze hersenen verandert en zet ons aan het denken met zijn antwoorden.

Jim Collins onderzoekt al vele jaren stukjes van de puzzel hoe bedrijven succesvol worden. Over die onderzoeken heeft hij verschillende boeken geschreven, die minstens zo succesvol zijn als de bedrijven die hij onderzoekt. Het nieuwste boek van Jim Collins, geschreven in samenwerking met Morten Hansen, is opnieuw zo'n puzzelstukje. In 'Great by Choice' wordt gekeken naar hoe het komt dat sommige bedrijven gedijen in turbulente en onzekere tijden: wat maakt dat ze overeind blijven en zelfs groeien?

Wonen in het buitenland heeft me erg bewust gemaakt van het feit dat ik Nederlander ben en de Nederlandse cultuur meedraag. Wat zo gewoon is in Nederland is dat niet in een ander land. Soms kunnen dat hele kleine dingen zijn, maar ze kunnen leiden tot onbegrip of botsingen. Culturele verschillen kunnen ook verwarrend zijn. Toen ik in Canada ging werken bij een internationaal bedrijf, vroeg ik me soms af of iets Canadees was, de cultuur van het bedrijf of een persoonskenmerk.

Mensen die zich richten op succes of geluk, zijn vaak juist niet de meest succesvolle of gelukkigste. Zij die andere doelen beogen, zijn indirect vaak het succesvolst. Dat is het thema van John Kay's boek 'De omweg naar succes'. Vooral hogere doelen bereiken mensen of organisaties veelal niet op de rechtstreekste manier, daarvoor is het leven en is de wereld te complex. Kay geeft vele voorbeelden, maar aan het eind blijft bij mij de vraag hangen 'Wat kan ik hiermee?'

Bent u beleidsmaker en heeft u geleerd dat de mens als 'homo economicus' beredeneerde en weloverwogen keuze maakt? U stelt beleid op met dit gegeven in het achterhoofd. Misschien zit u ernaast, misschien maken mensen niet de weloverwogen afweging waar u van uitgaat. Onderzoek laat zien dat de mensen veel minder een 'homo economicus' is dan altijd werd gedacht en het 'expected utility' model verouderd is. Will Tiemeijer van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid vat de vele literatuur op dit gebied samen in 'Hoe mensen keuzes maken'. Een boek van net 100 pagina's dun dat komt met aanbevelingen voor het maken van beleid.

Trendwatching is 'cool'. Elke blogschrijver lijkt trends op de voet te volgen (en te herkennen) en noemt zich trendwatcher. Carl Rohde, Norbert Mirani en Goos Eilander willen trendwatching uit de 'hijgerigheid', zoals ze het zelf noemen, halen. Ze willen laten zien dat trendwatching een vak is waarin observaties met analyses worden gecombineerd. Veel blogs registreren veranderingen, maar we moeten de trends in een brede sociale en culturele context zien, zo lees ik in 'Dossier supertrends'.

Slimmer werken en sociale innovatie zijn begrippen waar we de laatste tijd veel over lezen. Het wordt vaak genoemd in combinatie met arbeidsproductiviteit, maar het is niet altijd duidelijk wat de termen precies betekenen. Gaat het om nieuwe technologie? Nee, dat juist niet, zo leest u in 'Slimmer werken en sociale innovatie'. Slimmer werken is bovendien een aspect van sociale innovatie. Het wordt tijd dat deze vage begrippen nadere uitleg krijgen. Dat, en de stand van zaken in het Nederlandse bedrijfsleven, vormt de kern van 'Slimmer werken en sociale innovatie' van Peter Oeij, Luc Dorenbosch, John Klein Hesselink and Fietje Vaas.

De nominatie 'Managementboek van het Jaar' voor 'Brein@work' was geheel terecht, wat mij betreft. Ik kom niet vaak een boek tegen dat zo uitgebreid en tegelijkertijd gevarieerd een onderwerp behandelt. Het onderwerp is in dit geval ons brein. Ook al weten we nog niet alles over hoe het brein werkt, er is genoeg bekend om inzicht te geven in hoe we leren, ontwikkelen, met stress en emoties omgaan. 'Brein@work' is een interessant voor managers, trainers en coaches en daarbij nog eens makkelijk leesbaar!

Een groep mensen die elkaar niet kennen bijeen brengen en laten samenwerken, is niet eenvoudig. Voor samenwerking is vertrouwen nodig. De leider of facilitator kan niet verwachten dat dit vertrouwen snel en spontaan ontstaat. En ook in andere situaties, zoals training of een presentatie voor een publiek, is het nodig om 'op gang te komen' en een goede, open sfeer te creëren. Daarom is het belangrijk aandacht te besteden aan een warming-up of een fysieke energizer. Marcel Karreman verzamelde een groot aantal oefeningen ter warming-up en beschrijft ze in het kleine maar enorm inspirerende boek 'Warming-ups en energizers'.

De meeste organisaties zijn net spinnen. Ze hebben een duidelijk gecentraliseerde leiding, vergelijkbaar met de kop van de spin. De poten zijn vergelijkbaar met de verschillende afdelingen binnen het bedrijf, zoals Financiën, Productie, H&R enzovoort. De kop regeert over het lijf en de poten van de spin. Als je de kop van een spin er afhakt, gaat de spin dood. Zo ook met de organisatie: zonder kop is de organisatie niet meer levensvatbaar.

Het is tijd om (potentiële) ondernemers te vertellen hoe werk ook kan worden geregeld, moeten Jason Fried en David Heinemeier Hansson hebben gedacht. Hun bedrijf 37signals is zeer succesvol en dat is niet gekomen omdat ze 'de' regels van ondernemerschap hebben gevolgd. Fried en Hansson hebben hun eigen, simpele filosofie en die delen ze graag met u in het boek 'Rework'. 

Het is tijd om (potentiële) ondernemers te vertellen hoe werk ook kan worden geregeld, moeten Jason Fried en David Heinemeier Hansson hebben gedacht. Hun bedrijf 37signals is zeer succesvol en dat is niet gekomen omdat ze 'de' regels van ondernemerschap hebben gevolgd. Fried en Hansson hebben hun eigen, simpele filosofie en die delen ze graag met u in het boek 'Rework'. 

Manager, maak uw borst maar nat. Uw gouden tijden zijn voorbij. Managers worden een uitstervend ras, zo kunt u lezen in het boek 'De laatste manager', geschreven door Ben Kuiken. Op zich heeft Kuiken niets tegen managers. De meeste werken hard en doen hun uiterste best. Dat managers steeds minder voor elkaar krijgen, ligt aan de manier waarop werk wordt georganiseerd. De organisatie zoals we die kennen, heeft haar langste tijd gehad. De tekenen van verval zijn overal zichtbaar. De organisatie is ziek, zoals Kuiken laat zien aan de hand van zeven (ziekte)symptomen, zoals cholesterol en aderverkalking.

Er is een onomkeerbaar proces gaande van hybridisering van mens en technologie, organisatie en technologie, van samenleving en technologie. Dat is de belangrijkste conclusie die Bert van Lier trekt uit zijn promotieonderzoek. Het is te lezen in het proefschrift 'Luhmann ontmoet 'The Matrix'. Deze conclusie klinkt mogelijk abstract of zelfs beangstigend. Als mens en technologie integreren, worden we overgenomen door machines, zoals in de film The Matrix? Zo ver zal het niet komen, aldus Van Lier. Toch is deze hybridisering dichterbij dan we denken. Neem bijvoorbeeld een pacemaker die het hart stimuleert. In de medische sector is deze integratie ver op weg, maar ook in andere sectoren verlopen de ontwikkelingen snel.

E-mail is een zegen en een vloek tegelijk. Het is handig voor snelle communicatie. Maar als iemand per dag 200 e-mails ontvangt, met de verwachting dat er snel wordt gereageerd, kan hij of zij e-mail als stressvol ervaren. Bovendien gaat beantwoorden van al die e-mail ten koste van de productiviteit. John Freeman beschrijft in 'De terreur van e-mail' hoe deze 'elektronische zenuwtrek' is uitgegroeid tot een verslavend medium dat ons dagritme bepaalt en soms alle remmen los lijkt te gooien. Hij pleit dan ook voor een andere aanpak: vertraging.

U bent dag en nacht bereikbaar voor uw collega's en klanten, zelfs als u met vakantie bent. U leest dagelijks drie kranten, daarnaast volgt u nog een lijst blogs en tweet u er op los. Uw inbox geeft u nog voor minstens vier maanden werk en straks heeft u ook nog die zo vaak uitgestelde tennisafspraak. Met een beetje mazzel, als er geen file is, kunt u uw zoon vanavond sinds lange tijd zien voetballen. Dat zal hij leuk vinden. U wilt zo veel en komt altijd tijd te kort. Leo Babauta pleit voor een eenvoudiger levenswijze, niet alleen in het boek 'Focus!' maar ook op zijn weblog zenhabits.net.