eef een 8+. De titel van het boek triggerde bij mij al een bekend onderbuik gevoel van er is iets gaande in de organisatie, maar ik kan er geen vinger achter krijgen. Tijdens het lezen wordt steeds goed duidelijk gemaakt wat de verschijnselen van gedoe zijn en vervolgens worden de achterliggende mechanismen duidelijk gemaakt. De eye-openers voor mij zijn de vergelijkingen tussen de klassieke management stijlen ( gedoe is fout en moet worden 'weggewerkt') en de moderne manier van managen het signaleren van gedoe en het boven tafel krijgen. Hier bereik je uiteindelijk veel meer mee, hoewel de weg erdoorheen veel moeilijker is. Een mooi voorbeeld uit het boek is de volgende reeks ontwikkelingen: Door het produceren van steeds meer maatwerk moeten de regels steeds weer worden aangepast, dat leidt tot gezeur naar de regelgevers, de regels worden aan de laars gelapt en problemen worden over de schutting gegooid. Deze ontwikkelingen hadden tot gevolg dat de zaken verslonsden, medewerkers afhaken. Als dit herkenbaar is of intrigerend zult u dit boek met plezier lezen en er veel aan hebben. Het boek leest makkelijk (eenvoudiger te lezen dan 'Hoe word ik een rat') en elk hoofdstuk wordt afgesloten met een soort samenvatting.
Recensie
Gedoe komt er toch
Ik g
Bart Rotte
|
1 augustus 2005