Bressers neemt je mee in zijn wereld van beperkingen, maar vooral kansen. Hij laat je zien dat je met ‘met kleine dingen een groot verschil kunt maken'. Omdat Bressers door zijn ongeval op een ‘ander spoor' verder moest, ontdekte hij zijn verborgen talenten, en dit is meteen een van de belangrijke tips voor de lezer. Ik zou álle tips wel willen beschrijven, zo zinvol, maar de 181 pagina's lezen echter zo makkelijk, dat je het boek in één (lange) avond uitleest. Vooral door de aansprekende situaties uit de dagelijkse praktijk.
Een passage - die mij persoonlijk erg aanspreekt - wil ik de lezer niet onthouden. Jaap vertelt over de verpleger Carlos in het Portugese ziekenhuis, die hem verzorgt vlak na zijn noodlottige ongeval: ‘Tegelijk zie ik trots in zijn ogen. Op dat moment wordt voor hem duidelijk dat door iets te doen wat voor hem heel normaal is, iets wat bij zijn werk hoort, hij voor een ander enorm veel toegevoegde waarde heeft. Voor mij maakte hij echt het verschil . ‘Alleen maar' door zich oprecht in mij te verplaatsen, gaf hij mij het zetje dat ik nodig had om te beseffen dat ik nog leefde.'
Het empatische gedrag van Carlos mag de lezer vertalen naar zijn eigen situatie in relatie tot anderen waar hij of mee samenwerkt óf mee samenleeft.
