Ondernemers zijn doeners, geen denkers. Ze beginnen met een idee, voeren dat uit, en als het een goed idee is, verdienen ze er nog geld mee ook en groeit hun bedrijf. Zo simpel kan het zijn. Maar in ieder ondernemersleven komt een moment dat het niet meer zo simpel is. Dan groeit het bedrijf naar een bepaalde omvang en moeten er keuzes worden gemaakt. Gaan we voor verdere groei of blijven we zo groot als we nu zijn? En als we willen groeien, hoe organiseren we dat dan? Hoe maken we ons bedrijf meer waard?

Het boek Kus de visie wakker begint met het voorbeeld van de Amerikaanse koffieketen Starbucks. Dat lijkt, achteraf gezien natuurlijk, niet het meest gelukkig gekozen voorbeeld: enige maanden na het verschijnen van het boek van het driemanschap Samhoud, Geelhoed en Van der Loo kwam Starbucks in zwaar weer terecht.

Wat onderscheidt een goede zakelijke dienstverlener van een slechte? Dat hij zijn werk goed doet, zou je zeggen, maar zo simpel is het helaas niet. ‘Zijn werk goed doen’ is een vereiste, maar geen onderscheidende factor. Net zo min als integriteit of de wil om samen te werken. Deze drie elementen, competentie, integriteit en samenwerken, vormen de onderdelen van het vertrouwensmodel van Mayer, Davis en Schoorman waar management consultant Eva van der Fluit zich grotendeels op baseert in haar boek Professional zoekt groei.

Over weinig onderwerpen wordt meer gesproken en geschreven dan over innovatie. Terecht, want om te kunnen overleven zullen bedrijven steeds weer nieuwe producten, diensten en bedrijfsmodellen moeten ontwikkelen. Maar de grote vraag is natuurlijk altijd: hoe doe je dat, innoveren? Roland en Rogier van Kralingen geven in De groeimotor het antwoord.

In Heeft iemand de overhead gezien? pleiten Berenschotters Mark Huijben en Arno Geurtsen voor een rationele benadering van dit meest onbegrepen en verguisde onderdeel van de bedrijfsvoering.

Sprookjes hebben een grote zeggingskracht, niet alleen voor kinderen, maar juist ook voor volwassenen. Wie kent bijvoorbeeld niet het sprookje van de nieuwe kleren van de keizer? En wie begrijpt niet de moraal van dit verhaal, namelijk dat als de keizer zo belangrijk en machtig is geworden dat niemand hem meer tegen durft te spreken, er dan een dag komt dat de keizer zonder kleren over straat loopt. Totdat een kind roept: ‘Hij heeft geen kleren aan.’

Een vlaggetje in een drol, mannen in hun ondergoed langs de A4: zo simpel kan Guerrillamarketing zijn. Maar pas op, schrijft journalist Cor Hospes in zijn boek over deze vorm van reclame: als je het niet goed doet, kan het tegen je gaan werken.

Of willen ze mij gewoon niet begrijpen? Met deze vraag, die veel managers bezighoudt, opent het boek Pimp je afdeling van Jeroen Busscher. De Duitse filosoof Friedrich Nietzsche heeft er een mooi, verhelderend beeld voor. Zijn collega Wittgenstein heeft een antwoord.