Al een poos wachtte ik op ‘Zó werkt het in de zorg in Nederland’ van Maaike de Vries en Jenny Knossen. Het was namelijk al tot tweemaal toe uitverkocht. Geen verassing dacht ik. De zorg is namelijk een sector die ons allemaal aangaat maar die we eigenlijk niet goed begrijpen. Het is als bladeren door de krant en met ongeloof naar de beurspagina’s kijken. Al die getallen en artikelen zien er interessant uit, maar in feite snappen velen van ons er vrij weinig van. Mij geeft dat een knagend gevoel. Vol van verwachtingen sloeg ik, toen ik het eenmaal te pakken had, het boek ‘Zó werkt de zorg in Nederland’ open.

Een paar dagen geleden stond ik na een lange werkdag in de file op weg naar huis. Een ‘lange’ werkdag, omdat die dag een nieuwe rapportagestructuur was geïntroduceerd. Dit leverde veel weerstand op bij projectleiders in de organisatie. Kortom, het was een dag van vragen beantwoorden, brandjes blussen en te proberen de weerstand weg te nemen.

Vrijdagavond half 7. Na een lange week werken zit ik in de trein terug naar huis; van plan om telefoon, laptop en andere werkgerelateerde zaken te laten liggen tot maandag. Met hoge verwachtingen sla ik het boek 'Omgaan met Draken' van Jeanne Bakker open en bijna direct gaat mijn telefoon over. 'Als het maar niet die ene persoon is.' Ik heb geprobeerd om vrolijk en enthousiast te zijn, geprobeerd om snel ter zake te komen en ik heb gevraagd naar de persoon zelf en zijn achtergrond, maar niets lijkt in dit geval te werken. Hier zit ik dus niet op te wachten zo vlak voor het weekend.