Het boek bestaat uit twee delen; in het eerste deel wordt dieper in gegaan op de achtergrond van agile management en het tweede deel vertelt hoe de agile techniek kan worden toegepast in de praktijk middels de ‘Denk-Doe-Leer’-fasen.
De schrijver vertelt in deel I het belang van wendbaarheid (want dat is agile) van organisaties. Adaptiviteit is iets wat van levensbelang is voor organisaties. Denk maar aan organisaties als Kodak, die te laat op de golf sprong van de digitale fotografie. De schrijver noemt daarnaast voorbeelden van adaptiviteit in de vorm van onder andere de evolutietheorie van Darwin. Geen nieuwe dingen voor mij tot nu toe, sommige voorbeelden kreeg ik al tijdens mijn eerste college Bedrijfskunde op de universiteit negen jaar geleden.
Het lijkt in mijn ogen veel op de ‘contingentietheorie’ die stelt dat organisaties zich continu moeten aanpassen aan hun omgeving. Na de uitleg over adaptiviteit gaat de schrijver dieper in op de achterliggende theorieën die de basis leggen voor Agile Managen. Interessant om te lezen als bedrijfskundige (ik had veel aha-erlebnissen), alleen voor een lezer die er minder bekend mee is, is het soms een beetje te veel van het goede.
Zo worden onder andere de wetenschappelijke methode, de 80/20-regel, de PDCA-cyclus en lean management genoemd als theorieën waar Agile op is gebaseerd. In mijn ogen komt Agile dus neer op het combineren van verschillende managementtheorieën dat er uiteindelijk voor zorgt dat organisaties zich snel kunnen aanpassen aan hun omgeving om zo concurrerend te blijven.
In deel II legt de schrijver uit hoe Agile management concreet toegepast kan worden in de praktijk. Aan de hand van ‘Denk-Doe-Leer’-fasen wordt er uitgebreid uitgelegd welke stappen een organisatie moet nemen om Agile te worden.
In het laatste hoofdstuk vat de schrijver de methode nog eens samen; wat mij betreft had dit wat eerder gemogen want hier gaat de schrijver terug naar de kern van het boek. Zo beschrijft hij: ‘bij Agile draait het om snelheid en wendbaarheid, om responsief zijn. Veel organisaties worden daarin belemmerd door hiërarchische structuren, gebrekkig interne samenwerking en hun neiging om vast te houden aan vaste gedragspatronen’.
Mike Hoogveld stelt dat Agile Managen hiervoor de oplossing biedt. Kortom, gezien de veelheid aan onderliggende theorieën van Agile en de brede toepassing, ben ik nog niet helemaal overtuigd van de helende methode van Agile management. Op de vraag of het een hippe managementterm is of een helende methode, is lastig antwoord te geven. Het beste principe dat je hiervoor kunt gebruiken om zelf te oordelen, is één van de onderliggende theorieën van Agile, namelijk de 80/20 regel. Aan jou de keus welk deel de hippe managementterm en welk deel de helende methode is.
